ซึงจังไดอารี่วันที่ 29 ธันวาคม 2012

[GD สีชมพู]

ในตอนนี้ซึงจังกำลังอยู่ในรายการพิเศษถ่ายทอดสดของทางช่อง SBS  ครับ

Eng Translation by rurutic
Thai Translation by mew

ซึงจังไดอาีรี่วันที่ 28 ธันวาคม 2012

[ผมยุ่งมากครับในช่วงสิ้นปี]

มีรายการพิเศษมากมายที่เกาหลีช่วงนี้เนื่องจากว่าเป็นช่วงสิ้นปีแล้วครับ 
สมาชิกทุกคนในวงบิกแบงต่างมารวมตัวกันและฝึกซ้อมด้วยกัน
หลังจากที่ไม่ได้ทำแบบนี้มานานแล้วนะครับเนี้ย 

สาวๆ 2ne1 ก็อยู่ในห้องซ้อมข้างๆ ดังนั้นผมจึงไปถ่ายรูปกับดาร่าครับ 
ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ 
ผมรู้สึกกังวลนะครับ เธออ่อนแอเหลือเกิน ! T_T 
สู้ๆนะ ดาร่าจัง !

Japanese to Korean translation by hmilbori
Korean to English translation by ShrimpLJY
English to Thai translation by mew 
photo credit to  BIGBANG资讯台

ซึงจังไดอารี่ 26 ธันวาคม 2012

[เป้าหมายในปีหน้า]

ปีนี้ใกล้จะจบลงในไม่ช้าแล้วครับ
การที่ต้องบอกลาปี 2012.....ผมเศร้าครับ
ผมคิดว่าผมสามารถที่จะใช้เวลาในปีนี้ให้ดีกว่านี้
ผมควรจะพยายามทำให้ดีที่สุด แต่เป็นเพราะผมก็เป็นมนุษย์คนนึง
ผมไม่สามารถที่จะพอใจในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปแล้วได้
ในปีนี้มีทั้งผลลัพท์ที่ดีและมีผลลัพท์ที่ไม่ดีด้วย
ในปีหน้านี้ผมมีเป้าหมาย 3 ข้อครับ

1. เป็นปรมาจารย์ในเรื่องภาษาญี่ปุ่น
ในตอนนี้ ผมพูดภาษาญี่ปุ่นได้ไม่เลวครับ
แต่ทีมงานชาวญี่ปุ่นก็ยังบอกว่า
"ผมต้องการให้คุณเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มเพราะผมคิดว่าคุุณสามารถเติบโตได้อีกเยอะ"
ครับ ผมยังคงไม่รู้ศัพท์บางคำ
ผมต้องการที่จะเรียนอักษรจีนเพิ่มเพราะมันจะทำให้ผมอธิบายความรู้สึกในรายละเอียดได้มากขึ้น

มีคนอ่านไดอารี่นี้เยอะมากครับ แต่ผมก็อยากให้มีเพิ่มขึ้นอีกในปีหน้า
และจะเยี่ยมไปเลยถ้าผมได้ขึ้นแสดงกับ คุณ Sanma ที่ผมชอบ

2. เรียนภาษาอังกฤษ
ผมอยากจะสื่อสารกับแฟนๆทั่วโลก
ควรจะพยายามเรียนให้ได้ ....แฟนๆทั่วโลกต่างสนับสนุนบิกแบง
ผมควรจะลงมือเรียนให้เป็นเรื่องเป็นราว สู้ๆเพื่อเราครับ ^^ 

3. ผมอยากจะร้องเพลงให้มากๆ 
ในปีหน้าผมอยากจะร้องเพลงให้มากขึ้นมากขึ้นครับ
ในการทัวร์คอนเสริต์รอบโลก ผมหวังว่าจะสามารถร้องเพลงต่อหน้าคนมากขึ้นอีก
บางทีในปีหน้าอาจจะมีงานเดี่ยวเข้ามาครับ
ผมคาดหวังว่าจะมีอะไรที่ท้าทายให้กับผม
ผมอยากจะทำงานให้หนักขึ้นกว่าปีนี้อีกเพื่อแฟนๆและเพื่อผมในฐานะที่เป็นสมาชิกวงบิกแบง
การที่โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ เป็นผู้ชายเต็มตัว ผมควรจะตระเตรียมในสิ่งที่จะต้องทำในปีต่อไป
ต้องคิดอย่างจริงจัง

ในวันพรุ่งนี้ผมมีงานเป็นพิธีกรรายการสด  Sakigake awards ปี2012ที่ญี่ปุ่น 
งานนี้จะเป็นงานสุดท้ายในปีนี้ของผมที่ญี่ปุ่นครับ 
โปรดไปร่วมงานและช่วยเชียร์ผมด้วยฮะ ^^ ขอบคุณครับ 

Japanese to Korean translation by :hmilbori
Korean to English translation by :ShrimpLJY
english to thai translation by: mew

ซึงจังไดอารี่ 25 ธันวาคม 2012

[คริตมาสที่อบอุ่น]

ที่นี่ กรุงเทพครับ 
ผมตัดสินใจที่จะมาที่นี่แบบกะทันหันเพื่อพักผ่อน
และจะได้ใช้เวลาอย่างมีความสุขในช่วงคริตมาสในที่ที่อบอุ่น 
ผมมาที่นี่กับ จงฮุน แห่งวง FTIsland ครับ
วงนี้เป็นวงดนตรีที่มีชื่อเสียงที่ญี่ปุ่นด้วยเหมือนกัน ผมกับเค้าเป็นเพื่อนกันมา 5 ปีแล้ว 
ทุกคนต่างก็คิดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเค้าเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ 
แต่พูดง่ายๆก็คือ จงฮุนเค้าจับผมซะอยู่หมัดเมื่อ 5 ปีก่อน wwww
เค้าเป็นฝ่ายพูดก่อนว่า อยากจะเป็นเพื่อนกับผม 
ผมรู้สึกตื่นเต้นมากเลยครับทั้งๆที่ คำนี้ไม่ได้มาจากหญิงสาวที่ไหน wwww
ผมรู้สึกดีใจครับ และเราก็เริ่มเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนนั้น 

จงฮุนนั้นเป็นลีดเดอร์ประจำวงส่วนผมเป็นน้องเล็ก 
ผมได้รู้ถึงความคิดของคนเป็นลีดเดอร์เวลาที่ได้คุยกับเค้า 
เค้ายังพูดถึงน้องเล็กในท่าทีแบบ บ่นๆ ด้วย wwwww
ความสัมพันธ์ระหว่างเค้ากับผมน่าสนใจทีเดียวใช่ไม๊ฮะ?? 

ผมมีเพื่อนที่ทำงานเป็นนักแสดง นักร้องอยู่บ้างที่เมืองไทยครับ ^^
ผมถูกพาไปร้านอาหารที่เสริฟ์อาหารแสนอร่อย ทุกคนใจดี และ ดูหล่อกันไปหมด www

ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน ว่าผมจะสามารถผ่อนคลายแบบนี้ได้ในเมืองไทย
แต่ครั้งนี้ผมรู้สึกมีความสุขอย่างเต็มที่และได้ชมวิวท่องเที่ยวหย่อนใจจริงๆ 
จงฮุนก็มีความสุขมากเหมือนเด็กเล็กๆทีเดียวครับ www

พวกคุณมีความสุขในความคริตมาสกันรึเปล่าครับ??
ดีมากครับทุกคน

Eng  translated by ShrimpLJY
Thai translated by mew
photo credit to 餃子石剪子布x_gs

ซึงจังไดอารี่ 24 ธันวาคม 2012

[ซึงจังในวันคริสมาสอีฟ]

Seungri : SOLซัง ศอกขวา ศอกซ้าย ลองทำดูสิฮะ !!

SOL: WHAT????? (อะไรนะ)

Seungri : .................

Eng Trans by 0401rurutic
Thai Translation by mew

ซึงจังไดอารี่ 22 ธันวาคม 2012

[ซึงจังที่ฟุคุโอกะ]

วันนี้เรามีคอนเสริต์กันที่ฟุคุโอกะครับ
แต่แฟนๆที่ฟุคุโอกะดูเหมือนจะไม่ค่อยชินกับการแสดงสดของพวกเราเท่าไหร่
ครับ ก็แน่ละ เราไม่เคยได้ไปแสดงสดที่นั่นบ่อยๆนี่นา 
แฟนๆดูเหมือนจะเคว้งๆ
ดังนั้นเราจึงต้องพยายามอย่างหนักเพื่อทำให้บรรยากาศนั้นสนุกสนาน

อาจจะเป็นเพราะฝนที่ตกลงมาจึงทำให้ทุกคนดู เงียบสงบกัน
อ่าา และเป็นเพราะคอนเสริต์วันนี้เริ่มเร็วกว่าเวลาตามปกติ 
คือเริ่มในตอนบ่าย 3 โมงดังนั้นผมจึงรู้สึก......แปลกๆ

แต่มืออาชีพจะต้องทำการแสดงออกมาให้ยอดเยี่ยมที่สุดได้ในทุกสถานการณ์

อ่า ผมรู้สึกเหนื่อยและง่วงนอนมากครับ 

จะมีของขวัญพิเศษให้กับผู้อ่านไดอารี่นี้ ในวันพรุ่งนี้นะครับ  ^__^ 
โปรดเฝ้ารอคอยมันด้วยครับ 
ผมได้เตรียมสิ่งที่จะทำให้ทุกคนมีความสุขเอาไว้แล้ว!.!

Japanese to Korean translation by hmilbori
Korean to English translation by ShrimpLJY
English to Thai translation by mew 
additional part from rurutic

ซึงจังไดอารี่ 21 ธันวาคม 2012

[ซึงจังที่งานปาร์ตี้ส่งท้ายปีเก่า]

ซึงรี จีดราก้อน และ ยองเบ ถ่ายทำโฆษณา ^^ 
สมาชิกทุกคนต่างก็ดูเหมือนจะเหนื่อยกันมาก
เนื่องจากพวกเราต้องไปในที่ต่างๆในต่างประเทศตามตารางงาน 

แต่ยังไงก็ตามช่วยเชียร์พวกเราด้วยนะครับ ปีนี้กำลังจะจบลงในไม่ช้านี้  ^_^ 

วันนี้เรามีปาร์ตี้ส่งท้ายปีเก่ากันครับ 

ทุกคนต่างก็มารวมตัวกันดื่มและเต้นรำ 

ผมมีช่วงเวลาดีๆที่มีความสุขครับ 

ว้าววว นี่มัน Ziuhimeจังนี่นา!!^_^ 

Ziuhime ในละครเรื่อง sonata of winter!! ผมถ่ายรูปกับเธอด้วยครับ 

เธอเป็นนักแสดงเกาหลีชื่อดังในประเทศญี่ปุ่นครับ 

เธอตอบ "ขอบคุณ" ในท่าทางที่น่ารักในตอนที่ผมเรียกเธอว่า  "Ziuhimeจัง~"
ผมอยากจะเห็นเธอในการแสดงบทบาทในละครดีๆ ^^ 
ผมเชียร์คุณอยู่นะ Ziuhime-จัง!!! 

เพราะช่วงนี้เป็นช่วงสิ้นปีแล้ว ปาร์ตี้ส่งท้ายปีเก่าจึงถูกจัดขึ้น 
แต่อย่าดื่มมากจนเกินไปนะครับ มันไม่ดี ^^ 
เอาแค่หอมปากหอมคอเท่านั้นจะดีกว่า ^__^ 
สำหรับคอนเสริต์ที่ Fukuoka ในวันพรุ่งนี้ 
โปรดมีความสุขกับมันเหมือนทุกทีนะครับ 

English translation by shrimpLJY
Thai Translation by mew

ซึงจังไดอารี่ 19 ธันวาคม 2012

[ ตอนนี้....ผม.....]

กำลังฟังเพลง Santa Baby ของคุณ  Eartha kitt ครับ
เรามาเตรียมตัวเพื่อวันคริสมาส ในขณะที่ฟังเพลงนี้ไปด้วยกันดีกว่า  ^^

Eng Translation by 0401ruruti

Thai Translation by mew 

[โพสเฉยๆไม่ได้อัพรูปค่ะ ]

ซึงจังไดอารี่ 17 ธันวาคม 2012

[ลาก่อน ลอนดอน]

สิ่งที่จะทำในวันนี้คือ ผมจะต้องบอกลาเมืองลอนดอนแล้วครับ

เป็นเพราะผมรู้สึกเหงาๆ ผมจึงเดินเรื่อยเปื่อยไปตรงโน้นตรงนี่ wwwwwwww

สำหรับผมแล้ว อังกฤษเป็นประเทศที่พิเศษครับ 

หนึ่งปีก่อน มีช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับบิกแบง

และจุดที่เราก้าวข้ามผ่านและออกมาจากความมืดมิดนั้นอีกครั้ง

เป็นตอนที่เรามารับรางวัล ที่งาน EMA ที่อังกฤษ

ผ่านมาได้หนึ่งปีแล้วนะครับ 

เป็นเพราะประเทศอังกฤษได้ให้พลังใจกับเรางั้นเหรอ?? 

ประเทศอังกฤษครับ ขอบคุณครับ   ^^

หลังจากนี้การทัวร์คอนเสริต์ของเราก็ใกล้จะจบลงทุกทีๆ 
มันดีมากเลยที่เราสามารถได้พบกับแฟนๆในประเทศต่างๆ
และต้องขอขอบคุณแฟนๆที่ช่วยสร้างความทรงจำที่ดีกับพวกเรานะครับ 

เริ่มจากนี้ไป เราต้องกลับบ้านแล้ว 
ผมไม่ได้พูดว่าเราจะไม่ได้พบกันอีก เราจะต้องเจอกันอีกในอนาคตครับ 

ลอนดอน สุขสันต์วันคริสมาสครับ   

Source: jerrylovegd via fyeahseungri
Eng Translated by ricekwon
Thai Translation by mew  

ซึงจังไดอารี่ 16 ธันวาคม 2012

[ซึงรีในลอนดอนกับHwangssabu]

เราเสร็จคอนเสริต์รอบแรกของเราที่ลอนดอนไปแล้วครับ 
แฟนๆที่ลอนดอนนั้นกระตือรือร้นมากๆเลยละฮะ 
ผมตื่นเช้าเล็กน้อยในวันนี้ เลยได้ไปวิ่งจ็อกกิ้งกับ  Hwangssabu ในสวนใกล้ๆ
นานมาแล้วนะครับที่ไม่ได้ออกมาวิ่งจ็อกกิ้งข้างนอกแบบนี้ 
ผมรู้สึกดีมากเลยครับ อากาศดี ภูมิกาศทั่วไปก็ดีด้วย 
ผมตื่นเต้นกับทุกสิ่งทุกอย่างนี่เลยละครับ 

วันนี้ผมได้ทานอาหารเช้าที่ร้าน 'bomburger' ใน Notting Hill
ดูเหมือนว่าในร้านอาหารนี้ผู้คนต่างก็เข้ามาพร้อมกันในเวลาเดียวกัน
ดังนั้นตอนนี้ คนจึงแออัดกันมากๆครับ wwww
ยังไงก็ตามแต่ ผมมักจะคิดว่าเวลาคนเราทานอาหารไปคุยกันไปนั้น พวกเค้าดูมีความสุขจริงๆ
ที่ญี่ปุ่น ผมมักจะต้องทานอาหารคนเดียวเป็นประจำ 
จากนี้ไป เรามารวมตัวกันและทานอาหารด้วยกัน โอเคไม๊ฮะ?? 

ตอนที่กลับไปที่โรงแรม ผมได้ยินเพลงเกี่ยวกับซานต้าครอสในวิทยุ 
ใกล้จะถึงวันคริสมาสแล้วสินะ
มีนัดออกเดทกันแล้วรึยังครับ?? เตรียมจะทำอะไรในวันคริสมาสกันบ้างฮะ?? 
wwww โอ้..........ผมไม่มีนัดอะไรเลยนี่นา แม้แต่งานถ้ามีก็น่าจะดีนะ

วันนี้ผมจะอยู่ที่ลอนดอนเป็นวันสุดท้ายแล้วละครับ 
ยังคงพยายามทำงานอย่างหนักเช่นเคยในวันนี้ครับ

source:餃子石剪子布x_gs 
chinese to english translation by Ricekwon 
english to Thai translation by mew

ซึงจังไดอารี่ 15 ธันวาคม 2012 + ตอบข้อความ JVIP

[ลอนดอน ลอนดอน,Kim Lung Dong ]
(เป็นชื่อของตัวละครในละครญี่ปุ่นคะ)

ที่นี่ลอนดอนครับ 
ปีนี่ที่นี่เป็นสถานที่จัดงานการแข่งขันโอลิมปิกขึ้น
เมื่อตอนที่ผมอยู่ญี่ปุ่น ผมได้ดูการแข่งขันคนเดียว 
แต่ตอนนี้ผมมาอยู่ที่นี่แล้วละครับ wwww เยี่ยมไปเลยใช่ไม๊ฮะ?? 

วันนี้ได้สัมผัสกับฝนตกในแบบสไตล์ยุโรป 
รู้สึกโรแมนติกมากๆเลยครับ 

ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นมากๆ
ผมกำลังเดินอยู่ในสถานที่ในภาพยนตร์เรื่อง harry potter 
ตึกรามบ้านช่องส่วนใหญ่ที่นี้สร้างมากว่า 100 ปีแล้ว 
พวกมันคงทนถาวรจริงๆครับ 

เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาอาศัยอยู่ที่ลอนดอน 
ดังนั้นหัวใจผมจึงเต้นเร็ววทีเดียวละครับ

ลอนดอน ลอนดอน Kim Lung Ting, สู้ๆ

source: 餃子石頭剪子布x_gs
chinese to english translation by Ricekwon 
english to thai translation by mew 

=========================

ในบล็อคไดอารี่สามารถฝากข้อความถึงน้องซึงได้ด้วยนะคะ 
ครั้งนี้น้องมาตอบด้วย 6 คำถาม ตามนี้ 

1) (ถามถึงเรื่องงานพิธีกรที่น้องทำที่ญี่ปุ่นคะ)
SR: ผมอยากจะกลับไปเป็น ซึงรีในมาดพิธีกรเหมือนกันครับ มันเป็นงานที่สนุกมากทีเดียว

2) (ฉันอยากโดนเรียกว่านูน่าจากปากของซึงจัง)
SR: คุณครับ ภาษาเกาหลีของคุณดีเลยนะเนี้ย
[note:คำที่VIPเขียนเป็นเกาหลีมามีแค่สองคำคือ นูน่ากับมักเน่แต่น้องก็ยังชมเค้าว่าเก่ง>_<]

3) ขอบคุณที่คิดถึงฉันนะคะ
SR:ผมจะพยายามทำงานหนักในฐานะซึงจังผู้ร่าเริงครับ

4)ฉันอยากจะไปออกรายการเพลงที่ญี่ปุ่นบ้าง แต่การร้องเพลงของฉันยังต้องฝึกฝนอีกมาก
SR:ผมก็จะตั้งใจฝึกฝนพัฒนาทักษะของผมด้วยครับ

5) ซึงรีน้องเล็กน่ารัก ซึงรีสุดหล่อ ซึงรีที่สูงอายุ ฉันชอบไปหมดทุกตอนเลย
SR:ซึงรีที่สูงอายุ ไม่ดีหรอกนะครับ ... wwwwww *หัวเราะ*
ผมชักจะแก่ขึ้นทุกทีๆ

6) ไม่มีอะไรฉันแค่อยากจะส่งความรู้สึกไปเท่านั้นค่ะ
SR:ขอบคุณมากๆครับ (Ari ari gatou gatou! ^_^)


japan to english by 0401rurutic
Thai Translation by mew 

ซึงจังไดอารี่ 13 ธันวาคม 2012

[ตอนนี้......ผม.....]

ผมกำลังอยู่ระหว่างการเดินทางไปที่ลอนดอนครับ
เพลง  It Ain’t Over Till It’s Over ของ Lenny Kravitz
ตอนนี้ผมกำลังฟังเพลงนี้อยู่บนเครื่องบินครับ
ถ้าหากว่าคุณกำลังฟังนี้ด้วย เราก็กำลังฟังเพลงเดียวกันอยู่สินะ    ^__^

———ซึงจังที่โรแมนติก ———

Source: 饺子石头剪子布X_gs
chinese to english by rice
thai Translation by mew

ซึงจังไดอารี่ 12 ธันวาคม 2012

[สุขสันต์วันเกิดซึงจัง^_^]

วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของผมครับ
คุณแม่ได้ทำอาหารเช้าให้ผมด้วย ขอบคุณครับแม่
ผมรู้สึกดีใจอย่างมากเลยละครับ 
เพราะแฟนๆจากทั่วโลก ต่างก็พูด สุขสันต์วันเกิดกับผม
ผมรู้สึกได้ถึงการที่ถูกรักจากคนมากมาย
ผมรู้สึกขอบคุณมากครับ  

ต้องขอขอบคุณแฟนๆจากประเทศญี่ปุ่นมากๆด้วยครับ 
ตอนนี้ผมกำลังอ่านข้อความทั้งหมดที่พวกคุณทุกคนส่งมาอยู่
เป็นเพราะมันมีเยอะมากเลย ดังนั้นอาจจะต้องใช้เวลานานหน่อยกว่าจะอ่านหมด 

ขอบคุณทุกคนนะครับ วันนี้เป็นวันที่สุดวิเศษสำหรับผมจริงๆ
ผมจะตั้งใจทำงานหนักมากขึ้นอีกเพื่อที่จะทำให้ทุกคนมีความสุขเช่นกัน 
ผมจะทำงานหนักเพื่อที่ว่าจะได้ไม่มีใครเลยที่เกลียดผม
ขอบคุณครับ

Japan to english translation by 0401rurutic
Thai translation by mew 

[วันนี้มาโพสเฉยๆไม่ได้แปะรูปใดๆมาค่ะ ]

สัมภาษณ์จีดราก้อนจาก XXL (End)

เป็นเพราะไหนๆเราก็คุยกันมาถึงการเขียนเพลงทำเพลงกันอยู่ ผมอยากจะถามคุณเกี่ยวกับข่าวอื้อฉาวที่คุณต้องเผชิญในเรื่องของการคัดลอกผลงานของคนอื่นมา ผมคิดว่าเรื่องนี้มาจากการขาดความเข้าใจในเรื่องของการใช้ Sampling ในเกาหลีใต้รึเปล่าครับ?? คุณคิดว่าไง?? 
G-Dragon: อืมมมม ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมเป็นชาวเกาหลีและก็เติบโตที่เกาหลีด้วย แต่ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างในวงการเพลงเกาหลีที่ยังไม่มีการระบุว่ามันคืออะไรกันแน่นะครับ ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่สามารถเข้าใจได้นะหากผู้คนจะไม่สามารถเข้าใจในเรื่องของการทำเพลงแบบใช้ samplingได้

ทุกคนต่างก็มีมุมมองที่แตกต่างกันในการรับเพลงหนึ่งๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องถูกหรือเรื่องผิด เพียงเพราะมีคนกลุ่มหนึ่งเชื่อแบบนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าผิดเหมือนกัน ดังนั้นหากพวกเค้ารู้สึกอย่างนั้นมันก็จะเป็นแบบนั้นแหละครับ สุดท้ายแล้วจบไปวันวันนึงผมไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องอับอาย ดังนั้นผมขอไม่ออกความเห็นเรื่องนี้แล้วกันครับ 

ผมคิดว่าหลังจากที่มีวงแบบบิกแบงออกมา น่าจะมีคลื่นไอดอล kpop ลูกใหม่ๆที่มีสไตล์เดียวกันนี้ออกมาแน่ๆเลย คุณคิดว่าไงครับ?? 
G-Dragon: Uh-huh. [หัวเราะ.] ผมชอบนะครับ ส่วนตัวแล้วผมแน่ใจว่าทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นเพราะพวกเราทั้งหมดหรอกครับ แต่หลังจากที่พวกเราเดบิวมา มีไอดอลที่มุ่งเน้นไปในเรื่องของเสียงเพลงของพวกเค้าปรากฏตัวขึ้นในวงการมากขึ้นอย่างแน่นอน ผมไม่รู้ว่าในพวกเค้ามีกี่คนที่จะสามารถทำได้จริงๆ แต่การที่เรามีไอดอลที่สามารถเขียนเพลงออกมาได้เองจริงๆนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องดีนะครับ 

แต่คุณไม่รู้สึกหรอกเหรอว่าพวกเค้าต่างก็มีสไตล์ในแบบบิกแบงไม่มากก็น้อย??
G-Dragon: ผมก็คิดอยู่นะครับ ผมรู้สึกแบบนั้นมาก่อนบางทีน่าจะซักสองปีก่อนมั้งฮะ??ตอนที่ผมยังเด็กกว่านี้ ไม่ได้จะบอกว่าตัวเองอายุมากแล้วนะครับ แต่ย้อนกลับไปในตอนนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องสไตล์หรือเรื่องเพลง ผมไม่อยากที่จะถูกจับไปรวมจำกัดเป็นหมวดหมู่ แต่ในตอนนี้ผมไม่สนใจเลยละครับจะยังไงก็ช่างเถอะ 

เวลาที่ผมมองภาพรวม และเห็นว่ามันจะสามารถสร้างอิทธิพลให้กับศิลปินรุ่นต่อไปที่จะมาต่อจากรุ่นเราแล้ว ผมคิดว่าการที่มีศิลปินจำนวนมากเป็นสิ่งที่ดีนะ จำเป็นจะต้องมีคนดีมีฝีมือมากขึ้นเพื่อที่ว่าผมก็จะได้ทำให้ดีขึ้นด้วย มีผู้คนพูดกันเยอะไปทางนั้นทีทางโน้นทีเกี่ยวกับคลื่นเพลงเกาหลี ซึ่งผมไม่เชื่อหรอกครับ 

ผมดีใจที่คุณพูดถึงเรื่องนี้นะ คุณมีความคิดยังไงเกี่ยวกับ กระแสความโด่งดังของkpop ในตอนนี้บ้าง?? สำหรับคุณคุณว่ามันเป็นเรื่องผิดปกติรึเปล่า??
G-Dragon: ผมไม่คิดว่าตัวผมเองจะรู้คำตอบนะครับ ผมไม่ค่อยจะเข้าใจว่ากระแสเพลง kpop มันมีการกลไกการทำงานให้ได้ผลยังไง แต่ผมเห็นด้วยว่าเราจำเป็นจะต้องทำให้เป็นที่ยอมรับให้ได้เมื่อเรามีโอกาส แต่โชคไม่เข้าข้างเท่าไหร่นัก ที่ในเกาหลี ผมรู้สึกว่าคนบางคนก็มองเห็นแต่เรื่องของเงินเป็นใหญ่ พวกเค้าส่งศิลปินที่ยังไม่มีความพร้อมอย่างเต็มที่เข้าไปในตลาดต่างประเทศ ผมยังคงไม่เห็นด้วยกับการกระทำแบบนั้น 

แน่นอนว่ามันก็มีทั้งส่วนดีและไม่ดีนะครับ  ที่แน่ๆมันเป็นเรื่องใหญ่นะครับที่ประเทศเล็กๆอย่างเราจะสามารถคัดสรรคนที่มีพรสวรรค์ออกมาไกลถึงอเมริกาและในยุโรปได้แบบนี้ นอกจากนี้ มันยังเป็นเหมือนกับประตูเปิดมาสู่วัฒนธรรมของเกาหลีด้วย ทั้งเรื่องของเพลง เรื่องของผู้คนและศิลปะต่างๆก็ถูกเผยแพร่ขยายออกไป ผมคิดว่านี่เป็นส่วนที่ดี ในส่วนที่ไม่ดีนั้นคือ นี่เป็นเพียงความคิดเห็นของผมนะครับ การที่เห็นศิลปินที่แค่มองก็รู้สึกแล้วว่าพวกเค้าไม่ได้มีดีอะไรและด้วยท่าทางบางอย่างที่ขนาดผมยังรู้สึกอายที่จะมองดูออกมาทำงานในตลาดโลกด้วยแบบนี้ เป็นเพราะผู้คนที่นี่ยังไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวเกาหลีมาก มุมมองของพวกเค้าที่มีต่อเพลงของเราก็จะถูกจำกัดอยู่กับการกระทำที่เค้าเห็นเหล่านั้นเท่านั้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่โชคร้ายจริงๆครับ 

งั้น เราเรียกจีดราก้อนว่าเป็นส่วนหนึ่งของ Kpop ได้ไม๊ครับ??
G-Dragon: ผมไม่อาจจะพูดได้ว่าผมเกลียดฉายานี้นะครับเพราะสุดท้ายแล้วมันก็เป็นเพลงป็อปที่มาจากเกาหลีอยู่ดี แต่ในระยะยาว ผมไม่อยากที่จะถูกจับไปรวมกลุ่มกับชื่อนั้น ผมไม่อยากที่จะเดินทางไปต่างประเทศและถูกเหมารวมว่าอยู่ในประเภทนั้น ผมกำลังมองไปในภาพรวมที่ใหญ่ขึ้น คำว่า Kpop อาจจะฟังดูดีในตอนนี้ แต่หากมองไปไกลๆชื่อนี้อาจจะเป็นตัวรั้งผมให้ล้าหลังก็ เหมือนกับคุกที่กักขังและจำกัดประเภทเรา ผมค่อนข้างที่จะระมัดระวังในเรื่องนี้ครับ

คุณเริ่มจากการเป็นแร๊พเปอร์ ต่อมาก็กลายมาเป็นนักร้องไอดอล และตอนนี้คุณเป็นศิลปินเต็มขั้น ชื่อไหนที่คุณชอบมากกว่ากันครับ
G-Dragon: ผมชอบที่จะเป็นแร๊พเปอร์มาโดยตลอดครับ ผมชอบที่คนจะจดจำผมในฐานะแร๊พเปอร์ จะเป็นเพราะวิธีใดก็ตามไปๆมาๆผมก็มาจบลงที่การร้องเพลงเหมือนกัน คือ ผมสนุกมีความสุขที่ได้้ร้องเพลง แต่รากฐานของผมจริงๆแล้วคือการแร๊พคือฮิบฮอบ ดังนั้นผมขอเลือกแร๊พเปอร์ครับ (หัวเราะ) 

ในตอนนี้ถือว่าคุณได้ประสบความสำเร็จขั้นนึงแล้วในฐานะศิลปินเดี่ยว คุณเคยคิดรึเปล่าว่าจะแยกตัวออกมาและเริ่มสร้างสังกัดของตัวเองขึ้นมา?? 
G-Dragon: ผมอยู่ที่วายจีมาตั้งแต่ผมเป็นเด็ก ดังนั้นผมไม่เคยคิดถึงที่อื่นเลยนอกจากที่นี่ ผมคิดว่าที่วายจีมีสภาพแวดล้อมที่ยอดเยี่ยมที่สุดสำหรับนักดนตรี ผมได้พบศิลปินชาวอเมริกันมามากมาย และพบเจอศิลปินจากในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้มามาก ผมคิดว่าไม่ว่าคุณจะไปที่ไหนก็ไม่มีที่ใดที่จะเหมือนกับที่วายจีอีกแล้ว

ที่นี่มอบแรงสนับสนุนอย่างเต็มที่ ไม่มียั้งในเรื่องของการช่วยเหลือที่จะมอบให้แก่ศิลปินที่ต้องการที่จะทำเพลง เป็นเพราะเราสามารถที่จะทำหลายสิ่งหลายอย่างที่แตกต่างออกไปได้โดยที่ไม่ต้องห่วงในเรื่องของเงิน มันเยี่ยมไปเลยครับ อีกอย่างผมไม่เคยคิดถึงเรื่องการสร้างสังกัดของตัวเองเลย หรือว่าผมยังไม่มีความมั่นใจในตอนนี้ก็ไม่รู้ ผมไม่เคยทำมันได้เลย ผมคิดว่านักธุรกิจนั้นถูกแยกชัดเจนจากศิลปิน พวกเค้าเดินกันคนละเส้นทาง ศิลปินสร้างสรรค์ผลงานออกมาได้เยี่ยมที่สุดในตอนที่พวกเค้าสนุกกับงานนั้นและนักธุรกิจที่ดีมีหน้าที่คอยสนับสนุนพวกเค้าอยู่ข้างๆ แบบนี้เป็นการสร้างระบบการทำงานร่วมกันที่ยอดเยี่ยม หากมีใครพยายามที่จะทำทั้งสองอย่างนี้ไปพร้อมๆกัน ผมคิดว่าเพลงที่ออกมาก็จะแย่และในเรื่องของธุรกิจก็แย่ไปด้วยครับ 

คุณเคยรู้สึกรึเปล่าว่าตลาดเพลงเกาหลีนั้นมีเรื่องจุกจิกเยอะแยะและข้อบังคับมากทีเดียว?? ไม่ว่าจะเป็นกัญชาหรือเรื่องการทำเพลงโดยใช้ sampling เรื่องเหล่านี้ไม่มีผลใดๆทั้งนั้นหากเป็นที่อเมริกา
G-Dragon: ผมคงไม่พูดว่ามันเป็นเรื่องที่เยอะและจุกจิกหรอกครับ คือ แน่นอนว่ามีช่วงเวลาที่ผมคิดแบบนั้นและมีช่วงเวลาที่ผมไม่เข้าใจ แต่วัฒนธรรมที่เรามีนั้นมีเพื่อให้สังคมดีขึ้น และ ก็นะผมเป็นชาวเกาหลีนะครับ (หัวเราะ) คือ ถ้าคุณอยู่ในโรม คุณก็ต้องมีวิถีชีวิตในแบบของกรุงโรม แต่ผมเติบโตที่เกาหลี ผมเกิดที่นั่น ดังนั้นผมก็ควรปฏิบิตตามข้อควรปฎิบัติของที่นั่นคือการใช้ชีวิตในแบบคนเกาหลี และผมก็รักเกาหลีมากๆครับ ผมเติบโตมากับการฟังเพลงเกาหลี และสามารถกลับมาในที่ที่เป็นตัวผม แน่นอนว่ามีช่วงเวลาที่ผมไม่พอใจ แต่ผมก็ได้รับมามากและได้เรียนรู้เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน ผมคิดว่ามันจะดีขึ้นเรื่อยๆนะครับมีคนมากมายและรวมทั้งตัวผมเองด้วยที่พยายามจะริเริ่มสิ่งใหม่ๆในเรื่องของขนบธรรมเนียมของเราและจะทำให้มันก้าวหน้าไปครับ  

source: XXL
Thai Translaton by mew 

============================

สามารถอ่านตอนแรกได้ที่นี่ค่ะ
http://mew-mini-museum.blogspot.com/2012/12/g-dragon-xxl-1.html 

สัมภาษณ์ G-dragon จาก XXL ( ตอนที่1)

แร๊พเปอร์ชาวเกาหลี จีดราก้อน พูดถึงเรื่องกระแส Kpop ,ซิงเกิลใหม่ และข่าวอื้อฉาวในอดีต

จีดราก้อนแห่งวงบิกแบงได้เข้าสู่วงการเพลงด้วยการตอบโจทย์เป็น Bow wow ตัวจิ๋วในเวอร์ชั่นเกาหลี ในตอนนี้จีดราก้อนวัย 24 ปี ได้รับฉายาว่าเป็นดาวรุ่งที่อนาคตไกลตั้งแต่อายุยังน้อย ภายใต้การดูแลของค่ายที่ทำเพลงฮิบฮอบค่ายใหญ่ของวงการเกาหลีอย่าง Yg Entertainment ควอนไปโผล่ในเพลงชื่อดังต่างๆของค่ายตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เมื่อเค้าเดบิวอย่างเป็นทางการเป็นหนึ่งในวงบอยแบรนท์ BigBang จึงกลายเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจไม่น้อย  ผลที่ได้ แม้ว่าจะมีช่วงที่สะดุดอยู่บ้าง ในฐานะวงนักร้อง 5 คนที่มากับกระแส kpop ที่แผ่กระจายไปทั่วเอเซีย ด้วยเพลงที่จีดราก้อนเขียนและแต่งเอง  (“Last Farewell” และ Lies”) ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ อัลบั้มเดี่ยวของเค้า Heartbreaker ที่ออกมาในปี 2009 ก็ยิ่งเป็นการตอกย้ำถึงความรุ่งเรืองของเค้าให้ก้าวไปสู่การเป็นคนดังที่มีอิทธิพลต่อเยาวชนมากที่สุดของประเทศเกาหลี เสื้อผ้าที่เค้าสวมใส่กลายเป็นของยอดฮิต ในขณะที่แสดงออกตรงกันข้ามกับสไตล์ดนตรีที่มีรากฐานที่แข็งแกร่งของเค้า นอกจากนี้เค้ายัง มีภาพลักษณ์ไม่เหมือนกับไอดอลส่วนใหญ่ของเกาหลีที่มีภาพลักษณ์สะอาดหมดจด

จีดราก้อนเข้าไปพัวพันกับข่าวอื้อฉาว ( มีเรื่องสูบกัญชาและเรื่องที่เค้าคัดลอกผลงานของศิลปินต่างชาติ) นี่เค้าเป็น Kanye west แห่งวงการเพลงเกาหลีหรอกเหรอ?? จริงๆคำพูดนี้ก็ไม่ได้พูดเกินเลยซักนิด 

ด้วยซิงเกิลล่าสุด One of a kind ที่สร้างเสียงตอบรับได้ท่วมท้นกว่าผลงานใดๆของศิลปินKpop ที่ออกผลงานมาในปีนี้  ความสำเร็จเหล่านี้ล้วนมาจากตัวเค้าเองทั้งนั้น ในช่วงที่บิกแบงมีทัวร์คอนเสริต์ที่นิวยอร์เมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ทาง XXL ได้มีโอกาสได้พูดคุยกับ ไอดอลศิลปินแร๊พเปอร์ที่โด่งดังและเป็นที่รู้จักมากที่สุดจากเกาหลีคนนี้ 

บทความและสัมภาษณ์โดย Jaeki Cho 

เริ่มแรกเลยคุณรู้จักกับเพลงแร๊พและเพลง hiphop ได้ยังไงครับ??
G-Dragon: ในตอนนั้นผมอายุประมาณ 9 ขวบครับเป็นครั้งแรกที่ผมได้ฟังเพลง“C.R.E.A.M.” ของ Wu-Tang ก่อนหน้านั้นผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการแร๊พและเพลง hiphop เลย ผมแค่หลงใหลอยู่ในวงการเพลงป็อปของเกาหลีเท่านั้นเอง คือก่อนที่จะมีปรากฏการณ์K-pop นะครับ ผมแค่ฟังเพลงที่เป็นเพลงตลาดทั่วๆไปในประเทศเกาหลีและผมก็จะเต้นตาม ผมไม่ได้มีแรงบันดาลใจหรือความใฝ่ฝันที่จะร้องแร๊พหรือว่าอะไรเลย ผมแค่ชอบการเต้นผมจึงทำแบบนั้น มีบางทีที่ผมจะร้องแร๊พไปตามศิลปินแร๊พชาวเกาหลีบ้าง 

จากนั้นเพื่อนของผมได้แนะนำให้ผมรู้จักกับ Wu tang และเปิดอัลบั้ม  Enter the 36th Chambers. ให้ผมฟัง มันทำให้ผมช็อคไปเลยครับ จากนั้นผมก็เริ่มที่จะหาอัลบั้มอื่นๆมาฟังด้วย ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ยังไม่มีอินเตอร์เนท ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะหาเพลงมาฟังและยิ่งยากเข้าไปอีกถ้าจะหามิวสิควีดีโอมาดู ดังนั้นผมจึงค่อยๆหาดูไปทีละเล็กทีน้อย หากผมเจอมิวสิควีดีโอ ผมจะดูมันซ้ำแล้วซ้ำอีก และจากนั้นเมื่อผมอยู่ ป.5 ผมเริ่มที่จะเขียนท่อนแร๊พท่อนแรกของตัวเองครับ มันห่วยมากเลยแต่ผมก็ยังเขียน (หัวเราะ) จากนั้นผมก็เริ่มที่จะฟังเพลงแร๊พของเกาหลีมากกว่าเพลงป็อป ซึ่งในตอนนั้นยังเป็นแนวเพลงที่ไม่ค่อยแพร่พลายเป็นแค่แนวเพลงใต้ดินในขณะนั้นฮะ 

คุณเดบิวตั้งแต่อายุยังน้อยมาก คุณเป็นส่วนหนึ่งของอัลบั้มฮิบฮอบรวมเพลงแร๊พ ที่มีชื่อว่า Hip-Hop Flex ในปี 2001ด้วยนี่ครับ
G-Dragon: ตอนนั้นมีการรวมตัวของคนที่ชอบ Hiphop กันในนาม People Crew ครับ ตอนนั้นในเกาหลีไม่มีที่ไหนเลยที่จะทำเพลงแร๊พออกมาดังนั้น peoplecrewจึงเป็นเจ้าภาพจัดโปรแกรมในช่วงฤดูร้อนสอนร้องแร๊พและสอนเต้น ผมขอร้องคุณแม่ของผมให้พาผมไปลงเรียนเพื่อที่จะได้เรียนร้องแร๊พ และจากพี่ๆใน PeopleCrew พวกเ้ค้าชมผมว่าร้องได้ดี พวกเค้าแนะนำผมให้กับคุณ  Lee Hee-sung ซึ่งเป็นหัวหน้าวงแร๊พที่มีชื่อว่า X-Teen ในตอนนั้น Bow Wow ดังมากครับ ผมคิดว่าคุณ  Hee-sung คงคิดว่าเกาหลีคงอยากได้ BowWow ตัวจิ๋วในแบบเกาหลีบ้าง และคิดว่าตัวเค้าเองก็คงอยากจะเป็นเหมือน Jermaine Dupri(หัวเราะ) ดังนั้นผมจึงได้เข้าไปมีส่วนร่วมในอัลบั้ม Hip-Hop Flex ในปี 2001 และนั่นทำให้ผมกลายเป็นหัวข้อให้เขียนถึงว่าเป็นแร๊พเปอร์ที่อายุน้อยที่สุดในประเทศ ทางวายจี เอนเตอร์เทนเม้นซ์ เห็นเข้าและตัดสินใจที่จะรับผมเข้ามาในค่ายครับ

ดังนั้น จริงๆแล้วคุณอยากจะเป็นแร๊พเปอร์สินะครับ งั้นคุณมีปฏิกริยายังไงเมื่อรู้ว่าตัวเองจะต้องเดบิวมาเป็นสมาชิกคนนึงในวงบอยแบรนด์??? 
G-Dragon: ในตอนแรกผมไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นครับ ผมไม่เข้าใจมันเลย ผมและแทยังเป็นเด็กฝึกที่วายจีมานานมากแล้ว ดังนั้นเราคิดๆกันว่าเราคงได้เดบิวในฐานะคู่ดูโอฮิบฮอบ หรืออะไรประมาณนั้น จากนั้นทางค่ายกลับตัดสินใจที่จะหาสมาชิกในวงอีก 3 คนและมีแผนว่าจะเดบิวเราในฐานะวงไอดอล ผมไม่พอใจในเรื่องนั้นเท่าไหร่ จริงๆผมเกลียดมันเลยละครับ ผมรู้จัก ท็อปตั้งแต่ยังเด็กดังนั้นเราจึงเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ผมไม่รู้จักสมาชิกในวงอีกสองคนที่เหลือเลย 

เราไม่รู้ว่าเราควรจะต้องทำยังไง ดังนั้นเราจึงเอาแต่ฝึกท่าเต้นทุกวันๆ ผมไม่รู้จริงๆว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ ด้วยตัวยี่ห้อที่ติดกับวายจีมา ถ้าค่ายนี้จะทำวงบอยแบรนด์พวกเค้าจะไม่ทำเพลงป็อปใสๆฮิตตามตลาดอยู่แล้ว และเป็นเพราะรากฐานจริงๆของค่ายทำเพลงฮิบฮอบ ผมจึงเชื่อใจแนวทางของทางค่าย ซึ่งมันก็เป็นไปด้วยดีและผมก็พอใจมากเลยครับตอนนี้

คุณว่าบิกแบงแตกต่างจากวงไอดอล K-pop วงอื่นยังไงบ้างครับ?? 
G-Dragon: ในตอนนี้ ในเรื่องของดนตรีของวงไอดอลนั้นพัฒนาไปมากนะครับ คือ จริงอยู่ที่ยังมีส่วนน้อยที่พวกเค้าจะทำเพลงเองหรือเขียนเพลงเอง แต่ในฐานะที่เราก็เป็นวงkpopไอดอล  ในตอนนั้นที่เราเดบิวเราเป็นเพียงวงเดียวที่ทำเพลงเองและเขียนเพลงเอง ผมคิดว่าเราเป็นวงแรกที่ทำแบบนั้น ดังนั้นถ้าจะให้ผมบอกถึงความแตกต่างชัดๆลงไป ผมว่าเป็นเพราะสมาชิกในวงของเราเขียนเพลงกันเองในเมื่อเราทำเพลงออกมาด้วยตัวของเราเอง เราก็สามารถเข้าใจและมีความพอใจมากกว่าเมื่อเราขึ้นแสดงบนเวที เรารู้ว่าเราเก่งในด้านไหน มันไม่เหมือนกับการที่มีคนหยิบยื่นเพลงมาให้ร้อง เรากำลังทำในสิ่งที่เราชอบที่จะทำ ดังนั้นมันจึงเป็นการช่วยให้พวกเราได้สร้างโลกของตัวเองขึ้นมาให้เหนียวแน่นมากกว่าเดิมอีก  ในทางดนตรีแล้ว เสียงเพลงนั้นจำเป็นต้องมีการร่วมมือร่วมใจเป็นเพราะเราเขียนเพลงของเราเองเราสามารถที่จะบรรยายความคิดความรู้สึกที่เรามีลงไปในเพลงได้ดีมากกว่า แทนที่จะให้คนอื่นมาคอยแปลความรู้สึกนั้นให้ครับ 

ผมได้ยินมาจาก Choice 37 (โปรดิวเซอร์ประจำค่าย YG) ว่าคุณมักหยิบเพลงขึ้นมาปรับแต่งและจัดการกับเพลงเพื่อให้มันเข้ากับภาพที่คุณอยากได้มากที่สุด ช่วยอธิบายถึงการเขียนเพลงของคุณและกระบวนการทำงานของคุณให้เราได้ฟังหน่อยได้ไม๊ครับ 
G-Dragon: ตั้งแต่ที่ผมยังเป็นเด็ก หนึ่งในงานที่ผมได้รับมอบหมายให้ทำจากวายจีคือการเขียนเพลงไปส่งครับ ในตอนที่ผมอยู่ชั้นมัธยมเค้าจะบอกให้ผมเขียนให้ได้หนึ่งเพลงภายในหนึ่งอาทิตย์ ซึ่งในตอนนั้นจะเป็นการใส่จังหวะและเนื้อเพลงที่เขียนเองลงไปในทำนองที่มาจากเพลงของชาวอเมริกัน ผมทำแบบนั้นอยู่เป็นปี 

จากนั้นระยะเวลาที่กำหนดให้จะสั้นลงอีก ผมถูกสั่งให้เขียนเพลงใหม่ทุกๆสามวัน และจากนั้นก็กลายเป็นทุกๆสองวัน และ กลายเป็นทุกวัน เป็นเพราะผมถูกเทรนให้ทำแบบนั้นเป็นเวลานาน การที่จะต้องเขียนเพลงให้ได้ทุกวันนั้นกลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับผม มันกลายเป็นเหมือนกับงานอดิเรกไป และเหนือสิ่งอื่นใดเลยผมได้ระบบที่ยอดเยี่ยมที่คอยสนับสนุนผมอยู่ ไม่ว่าจะเป็นพี่เท็ดดี้ หรือ ตอนนี้มี Choice พวกเค้าได้สร้างงานมากมายและจัดการในส่วนของพื้นฐานให้กับผม ผมอยากจะพูดว่าพวกเค้าได้ทำงานส่วนใหญ่ในเพลงไปแล้วและทำงานหนักกว่าผม และตัวผมแค่มาตรวจสอบให้มันเข้าที่เข้าทางครับ 

มิวสิควีดีโอเพลง “One of a Kind,” และ “Crayon” ได้รับเสียงฮือฮามากมายในเรื่องของภาพที่ปรากฏออกมา ใครเป็นผู้กำกับนะครับ คุณ  Suh Hyun-seungใช่ไม๊? คุณใส่ความคิดสร้างสรรค์ของคุณลงไปมากน้อยแค่ไหนครับ??
G-Dragon: คุณ Suh Hyun-seung เป็นคนที่ บ้าบอขนานใหญ่จริงๆครับ เค้าเป็นพวกนอกคอกอย่างแท้จริง คล้ายๆกับเป็นพวก โอตากุ เค้าไม่ค่อยออกไปสังคมกับใคร ไม่ค่อยได้พบเจอกับคนหมู่มาก เค้าเป็นคนที่ไม่ถูกจูงด้วยเงิน หากจะให้เค้าถ่ายมิวสิควีดีโอให้ เค้าจะฟังเพลงนั้นก่อน ถ้าเค้าชอบเค้าถึงลงมือจะทำให้ เค้าจำเป็นต้องมีภาพในหัวและเค้าต้องมองเห็นสิ่งที่เชื่อมโยงในเพลงกับศิลปิน ผมรู้สึกว่ามีศิลปินมากมายอยากที่จะทำงานกับเค้ามาก แต่ถึงจะต้องการตัวเค้าไปทำงานแค่ไหน พวกเค้าก็ไม่สามารถทำได้ พี่เค้าจะเป็นประเภทที่ว่าถ้าเค้าฟังเพลงของคุณแล้วและเค้าไม่ชอบ เค้าจะไม่ตอบกลับคุณเลย โชคดีที่เค้าชอบเพลงที่บริษัทของผมทำออกมา และในช่วงที่ทำงานเราพบกันทุกๆวันเลยครับ เค้ามีห้องตัดต่อส่วนตัวอยู่ที่ตึกวายจี

และเมื่อคุณคิดถึงว่ามันเป็นเรื่องงานแล้ว ผมรู้สึกว่ามันต้องไม่ใช่อะไรที่จะออกมาตามที่คิดต้องการไปหมดทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเพลง ดนตรี แฟชั่น หรือ มิวสิควีดีโอ คุณต้องสบายๆ ดูวีดีโอตลกๆ พูดคุยกันว่าแบบนั้นดูจะเป็นไอเดียที่เข้าท่าไม๊ แบบนั้นมากกว่า ผมใส่ใจมากกับความกลมกลืนและความสนุกในมิวสิควีดีโอของผม ผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใส่ใจในทุกรายละเอียดเท่าที่จะเป็นไปได้ คร่าวๆเช่น หากผู้คนคอยคิดแต่จะแปลเนื้อเพลงออกมาตรงๆ เราก็จะคิดภาพที่หักมุมออกมาเพื่อที่สร้างความหมายที่ลึกซึ้งมากขึ้นออกมา ดังนั้นเวลาที่ผู้คนมาดู พวกเค้าก็จะพูดกันว่า " โอ้ นี่น่าสนใจทีเดียวนะมันตีความหมายออกมาแตกต่างได้อีกจริงๆ" แทนที่จะทำมิวสิควีดีโอที่ควรค่าแก่การดู เราพยายามที่จะทำบางอย่างที่สามารถแสดงออกถึงคุณค่าออกมาได้แทน 

มิวสิควีดีโอในงานเดี่ยวของคุณแตกต่างไปจากของวงยังไงครับ?? 
G-Dragon: ในตอนที่เราทำมิวสิควีดีโอให้บิกแบง เป็นเพราะบิกแบงนั้นยังเป็นวงที่เข้ากับกระแสหลักมากกว่างานเดี่ยวของผม เราจึงตั้งใจที่จะมุ่งสมาธิไปยังการขยายขอบเขตของผู้ฟังให้มากขึ้น ในตอนที่ผมทำงานในโปรเจคงานเดี่ยวของตัวเอง ผมแค่ทำในสิ่งที่ผมต้องการอยากจะทำ ผมสามารถที่จะตลกและแปลกแตกต่างได้ ภาพลักษณ์ของผมก็ไม่ได้ขาวสะอาดหมดจดอยู่แล้ว ดังนั้นในงานเดี่ยวผมพยายามที่จะเล่นสนุกกับตรงนี้ ทุกๆเพลงในอัลบั้มนี้ต่างก็แตกต่างกันไป ดังนั้นผู้กำกับและผมต่างก็พยายามที่จะดึงเอาจุดที่แตกต่างกันนั้นออกมาให้ได้มากที่สุด

เพลง “That XX,” ให้ความรู้สึกว่าเป็นเรื่องส่วนตัวมากเลยนะครับ มาจากเรื่องในชีวิตจริงของคุณรึเปล่า?
G-Dragon: ทุกเพลงที่ผมเขียน คือ ก็แน่อยู่แล้วครับ บางท่อนบางตอนมันเหมือนกับผสมเข้ากับนิยายหรือเรื่องที่แต่งขึ้นมา แต่ผมพยายามที่จะเขียนเรื่องราวของตัวเองลงไปในส่วนใหญ่ของเพลงครับ ผมไม่อาจจะพูดได้ว่าผมเคยผ่านเหตุการณ์ที่เหมือนกับในเนื้อเพลงตรงๆทุกตอน แต่ผมเคยผ่านความรู้สึกแบบที่มีในเพลง และผมยังจำมันได้ดี และผมก็ทำเพลงนี้ออกมา

อ่า โชคไม่ดีนะครับ
G-Dragon: ผมก็ห่วยแตกได้นะครับ (หัวเราะ) 

แล้วตอนนี้ห่วยแตกอยู่ไม๊??
G-Dragon: ตอนนี้เหรอครับ?? อาจจะไม่แล้วละ แต่ตอนที่ยังเด็ก ไม่ใช่แค่เพราะคุณชอบใครคนนึงนั่นจะหมายความว่าเธอจะสามารถอยู่กับคุณได้ ผมมีประสบการณ์มามากฮะในตอนที่อารมณ์ยังไม่คงที่ (หัวเราะ) ในตอนที่ผมร้องท่อนแร๊พ ผมสามารถที่จะแร๊พเกี่ยวกับสาวโฉดได้ แต่เวลาที่ผมร้องเพลงรักผมต้องการให้มันคร่ำครวญ แลดูเป็นคนโง่เป็นผู้แพ้ อยากให้เป็นแบบนั้น ผมคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเขียนออกมาแบบนั้น มันเป็นอารมณ์อย่างหนึ่งของเพลงบัลลาร์ดในแบบเกาหลีครับ

source: XXL 
Thai translation by mew 

ซึงจังไดอารี่ 10 ธันวาคม 2012

[ในมุมมืดของแสงสว่าง]

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของคอนเสริต์ที่ฮ่องกงแล้วครับ 
ความจริงข้อนี้ทำให้ผมค่อนข้างเศร้า

ผมเดินทางไปที่นั่น ที่ที่เราจะใช้แสดงคอนเสริต์
ทันทีที่ผมไปถึง....ผมจินตนาการถึงแฟนๆที่จะมาดู
มองไปรอบๆ.......จากนั้น 
ทีมงานคนนึงก็พูดกับผมว่า "สวัสดีครับซึงรี ^^"...."อ่าา สวัสดีครับ" 
"ซึงรีผมรู้สึกดีใจมากเลยที่ได้ทำงานกับบิกแบงนะ" "ขอบคุณครับ"
ผมไม่ได้พูดคุยกับเค้าอีกเลยจากนั้นครับ 
เค้าดูเหมือนว่าจะมาพูดให้กำลังใจกับผม

เวลาที่ทีมงานจะมาพูดคุยกับศิลปินนั้นมีไม่มากหรอกครับ....ครับ...น่าจะนะ
เรารออยู่ที่ห้องคอยจนถึงเวลาที่เราจะต้องออกไปยืนบนเวที 
ดังนั้นเราไม่ค่อยรู้กันเลยว่าทีมงานนั้นต้องทำอะไรบ้าง 
ผมได้ถามตากล้องคนที่ถ่ายเราในช่วงซ้อมมาบ้าง
และคิดว่า....มีคนมากมายเหลือเกินที่ทำงานร่วมกับเรา
ผมคำนวณแล้วว่ายังต้องมีคนอีกมากมายกว่าที่เห็นในรูปนี้อีก 
ผมขอบคุณ.... ทุกคนที่ร่วมทำงานให้บิกแบง 
ผมรู้สึกขอบคุณทุกคนครับ 

แฟนๆครับ
มีคนมากมายเลยที่ต่างก็ทำงานหนักกว่าเรา
อยู่เบื้องหลังเวทีที่เรายืนอยู่นี้
กรุณาอย่าลืมงานหนักที่พวกเค้าได้ทำลงไปนะครับ 
เพื่อเห็นถึงความหมายของความพยายามที่พวกเค้าทำ 
สู้ๆนะ ซึงจัง

Eng translated by ShrimpLJY
Thai Translation by mew 
photo credit to BIGBANG的小小饭GS

ซึงจังไดอารี่ 9 ธันวาคม 2012

[ฮ่องกง ฮ่องกง ฮ่องกง ฮ่องกง]

ที่นี่คือ ฮ่องกงครับ
ภายในปีนี้ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้วครับที่เรามาที่ฮ่องกงนี้
ดูเหมือนว่าบิกแบงจะโด่งดังมากเลยครับที่นี่
จริงๆจะมีคอนเสริต์เพียงรอบเดียว
แต่นี่เราเพิ่มไปอีกถึง 2 รอบ รวมทั้งหมดเป็น 3 รอบ 
เยี่ยมไปเลยใช่ไม๊ครับ??

ผู้คนจากทั่วโลกต่างมาช้อปปิ้งที่ฮ่องกง
เป็นเพราะที่นี่มียี่ห้อมากมายที่ขายของหลายๆอย่าง
ไม่ว่าจะตรงโน่นตรงนี้ทุกคนต่างต้องถือถุงช้อปปิ้ง
ที่หน้าร้าน Chanel และ Gucci คนก็ไปต่อคิวอยู่หน้าร้าน

ผมก็อยากจะไปช้อปปิ้งนะครับ
แต่ว่าผมใช้เงินไปเยอะมากที่ ลาสเวกัส และที่ลอสแองเจิลลิส
ผมไม่อยากจะทำให้คุณแม่โมโห เพราะผมเป็นลูกชายที่แสนดี  wwwwww

มีนักแสดงชื่อดังมาดูคอนเสริต์เราในวันนี้ด้วยครับ
ผมคาดหวัง คาดหวัง คาดหวัง นะครับ
ผมจะทำให้ดีที่สุดเหมือนเช่นเคยครับ
พวกเรา สู้ๆๆ 

Japnese to Korean translation by: hmilbori
Korean to English translation by: ShrimpLJY
English to Thai Translation by :mew 

ซึงจังไดอารี่ 7 ธันวาคม 2012

[ยิ่งหนาวเท่าไหร่ก็ยิ่งร้อนแรงมากขึ้นเท่านั้น]

นี่เป็นฤดูหนาวครับ
เป็นฤดูหนาวแน่นอนแล้วจริงๆ
ในตอนที่ผมเริ่มต้นเขียนไดอารี่นี้ อากาศร้อนมากๆเลยครับ
แต่ตอนนี้เป็นฤดูหนาวที่มีลมหนาวพัดมาแล้ว
นั่นหมายความว่า คุณ ที่อ่านไดอารี่ของผม และตัวผม
เราได้อยู่ด้วยกันทั้งในช่วงฤดูร้อนที่ร้อนแรงและในช่วงฤดูหนาว 

การแสดงคอนเสริต์ที่ โตเกียว โดม ที่ผมเฝ้ารอให้มาถึงนั้นประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ 
ผมจะเก็บความทรงจำนี้เอาไว้ในกระเป๋า 
เมื่อรู้สึกเสียใจและเศร้าผมจะเอาความทรงจำนี้ออกมาใช้
เมื่อผมนึกถึงความทรงจำนี้เมื่อไหร่ ผมก็จะได้รับพลัง 
สำหรับญี่ปุ่นผมมักจะรู้สึกขอบคุณเสมอ 
แต่ตอนนี้ผมมาอยู่ที่ฮ่องกงอีกแล้วครับ 
ผมมักจะ บินไปที่โน่นที่นี่เสมอ ^^

ที่ฮ่องกง เราได้วางแผนว่าจะมีคอนเสริต์ทีเดียวสามรอบรวด
ผมจำเป็นจะต้องทำให้ตัวเองสดใสอีกครั้งจากความเหนื่อยล้า 
ผมเฝ้ารอปฏิกริยาตอบรับจากแฟนๆที่นี่ด้วยนะครับ  ..^__^

ดูเหมือนว่าวันนี้ที่ญี่ปุ่นเกิดแผ่นดินไหวอีกแล้ว
ทุกคนปลอดภัยกันใช่ไม๊ครับ??
ผมรู้สึกเป็นห่วงมาก
หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นนะครับ 

Japan to english by 0401rurutic
Thai Translation by mew
additional part Japanese to Korean by hmilbori
additional part korean to english by  ShrimpLJY

[ไดอารี่วันนี้ไม่ได้แนบรูปมานะคะ โพสเฉยๆ]

ซึงจังไดอารี่ 5 ธันวาคม 2012

[การแสดงในฝัน]

การแสดงสดที่โตเกียวโดมวันนี้....... วิเศษสุดครับ
ผมมีความรู้สึกว่าได้เป็นหนึ่งในคน 50 000 คนครับ
ความทรงจำนี้จะไม่สามารถลืมเลือนไปจากใจได้ครับ 
ขอบคุณครับ โตเกียว 
ผมจะพยายามให้ดีที่สุดเพื่ออนาคต 
สำหรับวันนี้ ทุกอย่างดีมากจริงๆ 

Japan to korean translation by hmilbori  
Korean to English translation by xxxseungri
English to Thai translation by mew 

ซึงจังไดอารี่ 4 ธันวาคม 2012

[ผมกลับมาแล้ว ^^]

สวัสดียามค่ำครับ โตเกียว
สบายดีกันไม๊ครับ?? โตเกียวของผม คุณยังคงสวยเสมอเลยนะครับ
ใกล้จะถึงวันคริสมาสเข้ามาทุกที ตามท้องถนนมีการติดไฟสว่างไสว
การประดับตบแต่งแบบนี้มักทำให้คนมีความรู้สึกตื่นเต้นนะครับ ^ ^

พรุ่งนี้จุดมุ่งหมายของผมก็เป็นจริงแล้วละครับ
คือการได้แสดงคอนเสริต์ที่โตเกียวโดม 

เมื่อ 4 ปีก่อน ที่ฮอลล์ JCB ข้างๆโตเกียวโดม
เราได้จัดแสดงคอนเสริต์ต่อหน้าผู้ชมประมาณ 2000 คน
ในขณะที่ในวันเดียวกันเลย XJapan กำลังแสดงคอนเสริต์ในโตเกียวโดม

ครั้งนั้นเราต่างก็คิดว่า วันนึงเราจะสามารถแสดงคอนเสริต์ที่โตเกียวโดมได้บ้าง
แน่นอนเราประกาศออกไปแบบนั้นในวันนั้น และวันนี้เราได้ทำให้มันเป็นจริงแล้ว
เยี่ยมไปเลยใช่ไม๊ครับ??
พรุ่งนี้ต่อหน้าผู้ชม 55000 คน เราจะสนองความคาดหวังที่ทุกคนมีต่อเราอย่างดีเลยครับ

คุณรู้ไม๊ครับว่าทำไม??เพราะเราชอบโตเกียวมากจริงๆ

พรุ่งนี้ต่อหน้าคน 55000 คน 
เราทั้ง 5 คนสมาชิกวงบิกแบง 
ในที่สุดเราก็จะได้เห็นความฝันของเราเป็นจริงขึ้นมาแล้ว 
มันจะต้องเป็นโชว์ที่น่าจดจำอย่างแน่นอน 
พรุ่งนี้ เรามาสนุกกันให้สุดเหวี่ยงด้วยกันนะครับ  ^^

Source: 饺子石头剪子布X_gs
chinese Translation by: mspinkmint@tumblr 
Thai Translation by mew  

[ไดอารี่วันนี้ไม่ได้แนบรูปมานะคะ โพสเฉยๆ]

ซึงจังไดอารี่ 2 ธันวาคม 2012

[ความคิดของผม , เพื่อนของผม ]

วันนี้ผมได้พบกับสมาชิกวง KARA ที่ผมไม่ได้เจอนานเลยละครับ ฮาร่าจัง ^^
ตอนที่เจอกันเราต่างก็พูดกันว่า นี่เป็นโอกาสที่หายากที่เราทั้งคู่จะว่างและมาพบกันได้
วันนี้เราทานอาหารค่ำด้วยกัน จากนั้นก็ไปร้านกาแฟ และพูดคุยกันเยอะมาก

ฮาร่าเป็นเพื่อนจากที่บ้านเกิดครับ เราเป็นเพื่อนกันมาได้ 10 ปีแล้ว
ในตอนนั้นเราถูกฝึกด้วยกัน ในที่เดียวกันในขณะที่ก็ร่วมแบ่งปันความฝันเดียวกันด้วย
ผมพบฮาร่าตอนอายุ 14 ครับตอนนี้ เวลาผ่านไปเป็น 10 ปีแล้ว
เวลานั้นผ่านไปอย่างรวดเร็วจริงๆ

ทุกๆ 3 ปีผมจะมาพบกับฮาร่าอย่างลับๆครับ เพราะเราต่างก็ยุ่งกันมาก
"เรามาถึงตรงนี้ได้ยังไงกันเนี่ย?? เราเยี่ยมมากเลยใช่ไม๊?? ^^"

ในตอนนี้ ผมและฮาร่าต่างก็ แสดงความสามารถของเราในวงบิกแบง และวง คารา
แม้แต่ในประเทศญี่ปุ่น คารานั้นโด่งดังมากนะครับ
เวลาที่ผมเข้าไปในร้านสะดวกซื้อและเห็นขนมที่มีรูป ฮาร่าติดอยู่
ผมจะมีความรู้สึกว่า เธอนี่เจ๋งมากเลย ผมรู้สึกอิจฉามากก wwwwwwww

ตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก เรามีความฝันเหมือนกัน และคอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
เมื่อมองพวกเราในตอนนี้แล้ว ผมรู้สึกว่าน่าสนใจทีเดียวนะครับ
และผมก็มีความสุขมากๆเช่นกัน 

เมื่อก่อน ฮาร่าจะเป็นคนที่ขี้อายต่อหน้าคนแปลกหน้า ดังนั้นเธอจึงจะเงียบมากเสมอ 
แต่เป็นเพราะเธอกลายมาเป็นศิลปินแล้ว ตอนนี้เธอค่อยๆ พริ้วไปได้เรื่อยๆ ^^
และ ฮาร่าจังมีพัฒนาการที่รวดเร็วมากด้วย โอ้ ม่ายยยยย   wwwwwww
เราไม่ได้เจอกันเป็นเวลานาน มันดีจริงๆที่เราสามารถมาเจอกันได้ 
เราไม่ได้คุยกันแต่เรื่องงานนะครับ แต่เราพูดคุยกันในเรื่องส่วนตัวด้วย 

ระหว่างผมกับฮาร่าเราไม่มีความลับระหว่างกันครับ  
เพราะ ฮาร่าเป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจ 
จากแรงจูงใจที่ผมได้จากฮาร่าในวันนี้ ผมรู้สึกว่าผมควรจะต้องทำงานให้หนักขึ้นในวันพรุ่งนี้ 

ฮาร่าจัง เป็นเพื่อนแท้จริงๆ   ^^
เหมือนกับที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เราต่างทำงานอย่างหนัก 
เริ่มจากนี้ไป ช่วยสนับสนุนเราด้วยครับ ฮาร่าจัง 

English Translation by. Mspinkmint @ tumblr 
Thai Translation by mew

สัมภาษณ์จีดราก้อนจากนิตยสาร K&Magazine (part3)

Q17) การได้ออกมาทำงานเดี่ยวนั้นมันดีตรงไหนครับ??
GD: ผมสามารถที่จะทำแต่ในสิ่งที่ตัวเองต้องการเท่านั้นครับ ในตอนที่ผมทำงานในนามของบิกแบง เป็นเพราะผมต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของเราทั้งกลุ่ม ผมไม่สามารถสวมใส่เสื้อผ้าที่ผมอยากจะใส่สวมมากกว่าได้ มันจะไม่ดีต่อวงถ้ามีคนคนนึงในกลุ่มที่แตกต่างไปจากคนอื่นๆในวงครับ

ในตอนที่ผมทำงานเดี่ยวของตัวเอง ไม่มีข้อจำกัดแบบนั้นเลย ผมเลยลองสไตล์แปลกๆใหม่ๆหลายอย่างเลยครับ นอกจากผมจะมีโอกาสได้ลองสวมเสื้อผ้าที่ผมอยากจะลองสวมแล้ว ผมยังลองท้าทายตัวเองด้วยการทำงานเพลงในแบบที่ผมต้องการอีกด้วย ผมสามารถทำในสิ่งที่ผมต้องการทำได้ทุกอย่างครับ

Q18: มีกรณีพิพากษาอื้อฉาวเกิดขึ้นว่าคุณได้ไปลอกเลียนแบบผลงานของศิลปินต่างประเทศมาเหมือนกันนะครับ??
GD: ถ้าหากว่าคุณมีศิลปินในต่างประเทศที่คุณชอบ หากเค้าจะสร้างผลกระทบและมีผลต่อสไตล์เพลงของคุณนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่มันจะแปลกๆนะครับถ้าพูดตรงๆไปว่า ศิลปินเหล่านั้นสร้างผลกระทบต่อการแร๊พของคุณและตัวเพลงโดยตรง 

ถึงแม้ว่าเราจะร้องเพลงที่มีเนื้อหาเดียวกัน แต่เราก็สามารถปรับเปลี่ยนวิธีการในการบรรยายความรู้สึกของเราออกมาในเพลงได้ หากคุณจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ด้วยการบอกว่า "เป็นการลอกเลียนแบบ" คุณไม่คิดบ้างเหรอครับว่ามันเป็นการเข้าใจพวกเราศิลปินผิดไปตั้งหาก?? 

แต่ถึงจะมีข่าวอื้อฉาวแบบนั้นออกมา ผมก็ไม่สนใจคำวิจารณ์ของคนเหล่านั้นในเรื่องนี้หรอกครับ

Q19: ความแตกต่างระหว่างงานของคุณในนามบิกแบง และ งานในนามจีดราก้อน อยู่ตรงไหนบ้างครับ??
GD: ผมเคยที่จะพยายามแบ่งแยกงานทั้ง 2 ส่วนนี้ให้แยกออกจากกันนะครับ แต่ตอนนี้ผมพยายามอย่างมากที่จะไม่ทำแบบนั้น ไม่ว่าผมจะทำงานในนามของวงหรือว่าทำงานเดี่ยวของตัวเอง ผมแค่ใส่ความกระตือรือร้นที่อยากที่จะทำเพลงดีๆ ลงไปก็เท่านั้น 

หากจะต้องมีการแบ่งแยกจริงๆ หากเทียบการทำงานในนามของบิกแบงกับการทำงานเดี่ยวแล้ว การทำงานเดี่ยวทำให้ผมสามารถลองทำเพลงในแบบที่ตัวเองอยากลองทำได้มากกว่า ส่วนงานในนามของบิกแบงนั้น ผมพยายามที่จะทำเพลงที่คนส่วนใหญ่จะชอบฟังออกมามากกว่าครับ

หากพวกเพื่อนๆคิดว่า "เพลงแบบนี้มีแต่จีดราก้อนเท่านั้นที่จะทำได้" นั่นจะเป็นความเห็นที่ทำให้ผมมีความสุขมากครับ  

Q20: มีคนพูดว่า "นอกจาก Seo Taiji แล้วก็มีแต่จีดราก้อนนั่นแหละที่มีงานเดี่ยวที่แข็งแกร่งเทียบกันได้"
GD: เป็นเกียรติอย่างมากครับ แต่ผมคิดว่าผู้ฟังคงคิดกันไปเองนะครับ ผมไม่อาจจะไปเทียบแบบนั้นหรอกครับ ผมเข้าใจอย่างมากว่าในวงการตอนนั้นมันดีมากแค่ไหนในยุคที่ Seo Taiji and boys เป็นผู้นำงานเพลงในตอนนั้น 

แทนที่จะพูดว่าผมกำลังพยายามที่จะเป็นให้ได้แบบเค้า ผมว่าผมกำลังทำงานอย่างหนักพยายามที่จะหาสไตล์เป็นของตัวเองมากกว่า ผมอยากจะทำงานเพลงให้ได้อย่างวง ‘DEUX’ หรือ ‘015B’ ซึ่งเป็นเพลงที่แม้ว่าหลังจากนี้ 10 ปีหรือ 20 ปี ผู้คนก็ยังคงจดจำได้

Q21: มีคนวิจารณ์อีกว่า คุณได้ถึงจุดสูงสุดก่อนศิลปินคนอื่นๆ คุณมีความเห็นยังไงครับ??
GD: ผมรู้สึกขอบคุณมากๆกับคำชมนะครับ นี่จะเป็นสิ่งที่ผมใช้ให้กำลังใจตัวเองเวลาที่ผมกำลังพยายามทำงานอย่างหนัก แต่ยังไงก็ตาม เป็นเพราะผมไม่อาจจะล่วงรู้ได้ว่าในอนาคตจะเป็นยังไง ผมไม่คิดว่าตัวเองได้เดินทางมาถึงจุดสูงสุดแล้ว 

ผมคิดว่า ผู้คนคิดว่าผมไปได้ดีจากการมองผ่านกล้องหรือมองจากการแสดงบนเวทีของผม เป้าหมายของผมคือ ผมจะยังสามารถทำเพลงต่อไปได้อีก 10-15 ปีจากนี้ 

ก่อนที่จะบรรลุเป้าหมายที่วางไว้ ย่อมจะต้องมีทั้งคำสรรเสริญและมีคำวิจารณ์ในด้านลบอยู่ด้วย 

จริงๆแล้วผมเป็นคนประเภทที่ไม่สนใจในสิ่งที่คนอื่นๆพูดเกี่ยวกับผม ไม่ว่าผลตอบกลับที่พวกเค้ามีให้ผมจะเป็นไปในแนวทางไหน ผมก็ไม่ได้รับผลกระทบจากคำวิจารณ์เหล่านั้นครับ 

ผมหวังว่าด้วยบุคคลิกของตัวเองแบบนี้จะสามารถนำทางผมไปสู่จุดมุ่งหมายสุดท้ายได้

Q 22: แฟนๆแบบไหนที่สร้างความประทับใจให้คุณมากที่สุดครับ??
GD: ผมไม่อาจจะลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพวกเราเมื่อครั้งเราไปทัวร์คอนเสริต์ Alive ที่จีนได้เลยครับ 

แฟนๆชาวจีนได้ใช้ยานพาหนะของพวกเค้ามาล้อมพวกเราไว้ไม่ให้เราขยับไปไหนได้เลย จากนั้นแฟนๆก็ลงมาจากรถของพวกเค้ามาถ่ายรูปเรา 

โชคดีที่ว่า หลังจากที่ถ่ายรูปเสร็จแล้วพวกเค้าก็ปล่อยพวกเราไป ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเหตุการณ์ที่น่ากลัวไปหน่อย แต่เมื่อผมมองย้อนกลับไปในตอนนี้ มันก็ดูน่าสนใจดี 

Q23: สไตล์เพลงที่คุณชอบที่สุด คือแนวไหนครับ??
GD: ผมชอบเพลง HipHop มากที่สุดครับ เป็นเพราะเสน่ห์ของเพลง HipHop นี่แหละที่ทำให้ผมเริ่มรู้จักโลกของเสียงเพลงและแน่นอนว่ามันยังเป็นแนวเพลงที่ผมมีความมั่นใจมากที่สุดด้วย

ยังไงก็ตามเป็นเพราะมีคนที่ยอดเยี่ยมมากมายและทุกคนล้วนมีมาตรฐานที่แตกต่างกันไป ดังนั้น ผมคิดแค่ว่ามันดีที่สุดแล้วตราบใดที่ผมสามารถที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองพอใจจริงๆได้เท่านั้นเป็นพอครับ

Q24: คุณ PSY จากค่ายเดียวกับคุณในตอนนี้กลายเป็นซูปเปอร์สตาร์ระดับโลกไปแล้ว คุณรู้สึกอิจฉาเค้าบ้างไม๊ครับ??
GD: ผมรู้สึกดีใจจริงๆกับความสำเร็จของเค้าครับแล้วก็รู้สึกอิจฉาด้วย ถึงแม้ว่าเค้าจะได้รับความสำเร็จอย่างที่สุดและสามารถเปลี่ยนความเข้าใจของผู้คนในเรื่องของศิลปินเอเซียได้ แต่ผมคิดว่าเวลาที่เค้ารู้สึกมีความสุขนั้นเค้าก็มีความเครียดอยู่ด้วย 

แม้ว่าผมจะไม่สามารถเข้าใจถึงความรู้สึกที่แท้จริงของเค้าได้เต็ม 100% แต่เราก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันในตอนที่เราไปร่วมงาน  EMA ในฐานะศิลปินเกาหลีและได้รับรางวัล the Worldwide Act Award for the เป็นครั้งแรก 

ไม่ว่าจะยังไง เป็นเพราะพี่ PSY ได้เปิดประตูตลาดในต่างประเทศให้กับเราแล้ว ผมหวังว่า กิจกรรมต่างๆของศิลปินชาวเกาหลีจะดำเนินต่อไปอย่างราบรื่นครับ

Q 25: คุณคิดว่าอะไรที่ทำให้ กังนัมสไตล์ ประสบความสำเร็จขนาดนี้ครับ???
GD: หลังจากที่เราฟังเพลงนี้ เราจะสามารถร้องตามได้อย่างง่ายดายเลยครับ ผู้คนสามารถร้องเพลงนี้ในร้านคาราโอเกะหรือเวลาที่เล่นสนุกกับเพื่อนๆ เนื้อเพลงที่ล้อเลียนก็ฟังดีทีเดียวด้วยครับ เพลงนี้เป็นเพลงที่จะสามารถสร้างอารมณ์สนุกสนานได้จริงๆ 

จริงๆไม่มีมาตรฐานใดๆที่จะมาบอกว่าเพลงที่ดีนั้นควรจะเป็นยังไง แต่ บางอย่างในเพลงกังนัมสไตล์ ได้สะท้อนในสิ่งที่สังคมชอบ

ตลาดเพลงในอเมริกาตอนนี้ไม่ใช่ช่วงที่ดีที่สุดและผู้คนกำลังค้นหาเพลงที่จะทำให้พวกเค้ามีความสุข จริงๆมีเพลงที่ดูจะเข้าท่าอยู่บ้างแต่ไม่มีความสนุกในตัวของมันเลย 

พี่ PSY สุดยอดมากจริงๆครับ

From: pizastarXxXx @weibo
chinese to english translation by ricekwon 
english to thai translation by mew  

=====================================

สามารถย้อนอ่านตอนที่ออกมาก่อนหน้านี้ได้ ตามนี้ค่ะ
ตอนที่1
http://mew-mini-museum.blogspot.com/2012/11/g-dragon-k-magazine-part1.html 
ตอนที่2
http://mew-mini-museum.blogspot.com/2012/11/k-part2.html

ซึงจังไดอารี่ 30 พฤศจิกายน 2012

[งาน MAMA]

นี่เป็นรางวัลใหญ่ ประจำงาน MAMA ครับ 
และเราก็ได้รับรางวัลนี้มา 
เรียกได้ว่า มันเป็นรางวัลที่ใหญ่ที่สุดที่เราเคยได้รับมาเลยนะครับ 
และคนที่มอบรางวัลนี้ให้กับเราก็เป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงที่สุดของฮ่องกง คุณเฉินหลง ครับ
นี่มันเยี่ยมมากจริงๆ 
ขอบคุณครับ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกคุณ 
วันนี้เป็นวันที่สมบูรณ์แบบจริงๆ 

from:權小賊at weibo
chinese to english translation by ricekwon
english to thai translation by mew
picture credit to 饺子头剪子布X_gs