วันจันทร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ซึงจังไดอารี่ 2 ธันวาคม 2012


[ความคิดของผม , เพื่อนของผม ]

วันนี้ผมได้พบกับสมาชิกวง KARA ที่ผมไม่ได้เจอนานเลยละครับ ฮาร่าจัง ^^
ตอนที่เจอกันเราต่างก็พูดกันว่า นี่เป็นโอกาสที่หายากที่เราทั้งคู่จะว่างและมาพบกันได้
วันนี้เราทานอาหารค่ำด้วยกัน จากนั้นก็ไปร้านกาแฟ และพูดคุยกันเยอะมาก

ฮาร่าเป็นเพื่อนจากที่บ้านเกิดครับ เราเป็นเพื่อนกันมาได้ 10 ปีแล้ว
ในตอนนั้นเราถูกฝึกด้วยกัน ในที่เดียวกันในขณะที่ก็ร่วมแบ่งปันความฝันเดียวกันด้วย
ผมพบฮาร่าตอนอายุ 14 ครับตอนนี้ เวลาผ่านไปเป็น 10 ปีแล้ว
เวลานั้นผ่านไปอย่างรวดเร็วจริงๆ

ทุกๆ 3 ปีผมจะมาพบกับฮาร่าอย่างลับๆครับ เพราะเราต่างก็ยุ่งกันมาก
"เรามาถึงตรงนี้ได้ยังไงกันเนี่ย?? เราเยี่ยมมากเลยใช่ไม๊?? ^^"

ในตอนนี้ ผมและฮาร่าต่างก็ แสดงความสามารถของเราในวงบิกแบง และวง คารา
แม้แต่ในประเทศญี่ปุ่น คารานั้นโด่งดังมากนะครับ
เวลาที่ผมเข้าไปในร้านสะดวกซื้อและเห็นขนมที่มีรูป ฮาร่าติดอยู่
ผมจะมีความรู้สึกว่า เธอนี่เจ๋งมากเลย ผมรู้สึกอิจฉามากก wwwwwwww

ตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก เรามีความฝันเหมือนกัน และคอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
เมื่อมองพวกเราในตอนนี้แล้ว ผมรู้สึกว่าน่าสนใจทีเดียวนะครับ
และผมก็มีความสุขมากๆเช่นกัน 

เมื่อก่อน ฮาร่าจะเป็นคนที่ขี้อายต่อหน้าคนแปลกหน้า ดังนั้นเธอจึงจะเงียบมากเสมอ 
แต่เป็นเพราะเธอกลายมาเป็นศิลปินแล้ว ตอนนี้เธอค่อยๆ พริ้วไปได้เรื่อยๆ ^^
และ ฮาร่าจังมีพัฒนาการที่รวดเร็วมากด้วย โอ้ ม่ายยยยย   wwwwwww
เราไม่ได้เจอกันเป็นเวลานาน มันดีจริงๆที่เราสามารถมาเจอกันได้ 
เราไม่ได้คุยกันแต่เรื่องงานนะครับ แต่เราพูดคุยกันในเรื่องส่วนตัวด้วย 

ระหว่างผมกับฮาร่าเราไม่มีความลับระหว่างกันครับ  
เพราะ ฮาร่าเป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจ 
จากแรงจูงใจที่ผมได้จากฮาร่าในวันนี้ ผมรู้สึกว่าผมควรจะต้องทำงานให้หนักขึ้นในวันพรุ่งนี้ 

ฮาร่าจัง เป็นเพื่อนแท้จริงๆ   ^^
เหมือนกับที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เราต่างทำงานอย่างหนัก 
เริ่มจากนี้ไป ช่วยสนับสนุนเราด้วยครับ ฮาร่าจัง 

English Translation by. Mspinkmint @ tumblr 
Thai Translation by mew


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น