วันอังคารที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2556

แทยัง:Star Column เบื้องหลัง Alive World Tour

สวัสดีครับ ผมแทยังแห่งวงบิกแบงครับ 
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสมาทักทายผู้อ่านStar Column นะครับ 
พวกเราบิกแบงจะมาเล่าถึงเรื่องราวการทัวร์คอนเสริต์ที่เราได้ทำมาในปี 2012
ไม่ใช่เรื่องเบื้องหน้าที่สมบูรณ์แบบหรอกนะครับแต่เป็นเรื่องเบื้องหลังที่แฟนๆอยากรู้กันตั้งหาก
แต่ตอนนี้ผมกังวลไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ผมเลยจะเขียนเป็นแบบไดอารี่ละกันนะครับ 
โปรดตั้งใจรออ่านกันด้วยครับ 

เรามีโอกาสได้ไปเยียนในที่ต่างๆในการทำ world tour ในปี 2012 
และผมก็จดจำประเทศเปรูได้ครับ 
จริงๆแล้วผมคิดว่าผมคงไม่มีโอกาสได้ไปเปรูแน่ๆถ้าไม่มี Worldtour 
เพราะประเทศอย่างประเทศเปรูเป็นประเทศที่ผมจะไม่ไปแน่หากไม่ได้หาข้อมูลดีๆก่อน 
ผมสนใจในประเทศเปรูนี้อยู่แล้วก่อนที่จะได้ไปทัวร์ครับ 
ประเทศนี้ไม่ใช่ประเทศที่จะไปเที่ยวกันได้ง่ายๆ 

เราต้องรอถึง 10 ชั่วโมงเพราะสภาพอากาศที่เลวร้าย
และมาถึงที่ประเทศเปรูหลังจากบินยาวนาน 10 ชั่วโมง
ความประทับใจแรกที่มาถึงเปรูคือ ว้าววว มีแฟนๆมากมายมารอเราที่สนามบิน
มากกว่าประเทศไหนๆที่ผ่านมาเลย 
แต่หลังจากที่เรามาถึงโรงแรม เราก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง 
เรากำลังพักผ่อนกันและได้ยินเสียงร้องเพลงและตะโกน
ผมคิดว่าคงจะมีสวนสนุกขนาดใหญ่ใกล้กับโรงแรมละมั้ง
แต่จริงๆแล้วกลับเป็นแฟนๆที่มารอพวกเรากำลังร้องเพลงและตะโกนกันอยู่ 
ซึ่งการแสดงนี้ของแฟนๆนั้นมีต่อเนื่องไปจนดึกดื่น
พวกเราสมาชิกในวงและทีมงาน พูดคุยกันที่ฮอลล์คอนเสริต์ในวันรุ่งขึ้นว่า 
มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่สำหรับเราจริงๆ 
ความประทับใจแรกที่ได้จากเปรูนั้น มันตราตรึงใจจริงๆครับ 

 [มาถึงที่สนามบินเปรู ยินดีที่ได้พบทุกคนนะครับ]


 [รูปแฟนๆที่หน้าโรงแรมครับ ที่นี่คนเยอะจริงๆใช่ไม๊ละครับ ^^??]

พวกคุณคงสงสัยใช่ไม๊ละครับว่าปกติแล้วเราทำอะไรกัน
ในระหว่างที่ต้องอยู่ที่โรงแรมเวลาออกทัวร์ในต่างประเทศ  ใช่ไม๊ฮะ??
ส่วนใหญ่แล้วสมาชิกวงก็จะพักผ่อนเตรียมตัวเพื่อคอนเสริต์ในห้องของตัวเอง 
เวลานี้แหละที่เรามักจะดูรายการต่างๆที่เกาหลีที่เราพลาดไป
ไม่ก็ดูหนัง (ซึ่งหนังที่เราดูมักจะไม่ใช่หนังใหม่ๆที่พึ่งออกฉายแต่เป็นหนังคลาสลิกนะครับ)
และพวกเราก็มักจะนอนหลับ ไม่ก็ไปรวมตัวกันในห้องห้องหนึ่ง
ทานของว่างที่ให้ความสดชื่นและนั่งคุยกัน 
หัวข้อที่คุยกันก็มักจะเป็นเรื่องเบาๆ อย่างรายการไหนที่สนุกน่าดูบ้าง 
ไม่งั้นก็เกี่ยวกับหนังที่เราพึ่งดูกันไป 
แต่ผมคิดเสมอว่าช่วงเวลาที่เราพูดคุยกันนี้เป็นเวลาที่มีค่าเหลือเกิน 

ผมขอร้องให้ทีมงานช่วยเหลือผมหน่อยในการที่จะหลบออกจากโรงแรม 
เพราะผมคิดว่ามาเปรูทั้งทีควรจะออกไปข้างนอกมากกว่าที่จะมาอยู่แต่ในโรงแรม 
มันกลายเป็นภารกิจที่จะต้องออกไปแบบลับๆครับ 
เพราะผมเป็นห่วงในเรื่องความปลอดภัยของแฟนๆที่มารออยู่หน้าโรงแรม เผื่อไว้นะครับ 
ในที่สุดผมก็ออกจากโรงแรมได้สำเร็จ ผมเรียกภารกิจนี้ว่าเป็นภารกิจ 007 
ผมรู้สึกผิดต่อแฟนๆที่มารอผมอยู่หน้าโรงแรมนะครับ แต่เพื่อความปลอดภัยของพวกคุณ
ดังนั้นผมคิดว่าพวกคุณคงจะเข้าใจผมนะครับ อย่าโมโหนะครับ 


ผมออกมาข้างนอกได้สำเร็จและได้ไปที่ตลาดพื้นเมืองของชาวอินคา 
เพราะผมสนใจในเรื่องอารยธรรมของชาวอินคามาตั้งแต่ไหนแต่ไร 
แต่เสียดายมากเลยครับ ผมมัวแต่ยุ่งดูโ่น่นดูนี่เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย ㅠㅠ 
ทันทีที่ผมเข้าไปในตลาดอินคา ผมรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้เห็นสินค้าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน 
ผมเอาแต่ดูไปรอบๆและจับจ่ายซื้อของ 
พอได้เห็นงานฝีมือของทำมือคุณภาพยอดเยี่ยมที่ผมชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว 
ผมก็ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังถึงผลที่จะตามมา เหมาซื้อมาอย่างมีความสุขเลยครับ 
พอมารู้ทีหลังว่าสัมภาระทั้งหมดจะต้องถูกแกะออกมาตรวจทีละชิ้นๆที่สนามบิน 
ผมถึงกับรู้สึกหดหู่ท้อใจเลยทีเดียวครับ ต้องแกะออกมาแล้วห่อกลับเข้าไปใหม่ ทีละชิ้นๆ T_T

ผมคิดว่าเปรูเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมที่ผสมผสานวัฒนธรรมจากหลายๆที่เข้าไว้ด้วยกัน 
ของทำมืองานฝีมือของที่นี่สวยมากจริงๆ สวยพอที่จะอวดคนอื่นได้ 
เอาไว้ถ้ามีโอกาสผมจะเอามาให้ทุกคนดูนะครับว่าผมซื้ออะไรที่นั่นบ้าง  ~^^ 

หลังจากที่ตื่นเต้นได้ช้อปปิ้ง ผมกับทีมงานก็ได้ไปลองทาน SEVICHE 
ซึ่งเป็นครั้งแรกของผมที่ได้ทานอาหารที่เลื่องชื่อจานนี้ของเปรู 

จากนั้นผมกลับเข้าโรงแรมด้วยภารกิจ 007 เหมือนตอนขาออกมา 
ผมที่ได้ช้อปปิ้งอย่างเต็มอิ่มและยังได้ทานอาหารอร่อยๆ 
อยากจะจบวันแรกในเปรูด้วยการตอบแทนแฟนๆที่ได้มารอยคอยผม
ผมตัดสินใจที่จะออกไปทำให้แฟนๆประหลาดใจ โดยการออกไปทักทายแฟนๆที่ระเบียง 
ซึ่งระเบียงนี้คนดังที่มาพักโรงแรมนี้ต่างก็ใช้เป็นจุดออกมาทักทายแฟนๆกัน

ผม แทยัง ผู้ซึ่งได้รับพลังจากการออกไปเที่ยวดูตลาดพื้นเมือง 
และยังได้รับเสียงเชียร์จากแฟนๆอีก 
เท่านี้ผมก็สามารถรังสรรค์คอนเสริต์สุดวิเศษที่เปรูได้แล้วละครับ

 [ภาพจากคอนเสริต์ที่เปรู ในรูปนี้ผมดูตั้งใจร้องมากเลยใช่ไม๊ฮะ??]

[ภาพกับสมาชิกในวงที่เปรูครับ ผมจะจดจำเสียงตะโกนในวันนั้นไปตลอดกาล]


Source: http://news.naver.com/main/read.nhn?mode=LSD&mid=sec&sid1=106&oid=420&aid=0000000062
Eng translation by 후시딘 a.k.a HOO
Thai Translation by mew 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น