อาทิตย์นี้ผมจะพูดถึงสมาชิกที่มีเสียงร้องที่เปี่ยมเสน่ห์ประจำวงบิกแบงนั่นคือ Solซังครับ
เค้าเป็นคนที่เป็นเหมือนเดิมมาโดยตลอดและตั้งใจทำงานอย่างหนักเสมอมา
เวลาที่เค้าหลงใหลในสิ่งไหน เค้าจะมุ่งหน้าทำในสิ่งนั้นอย่างเดียว
และอย่างที่พวกคุณอาจจะรู้มาบ้างแล้ว ช่วงนี้เค้ากำลังชอบเล่น Skateboard มากๆ
ผมเป็นคนที่เกลียดการที่จะต้องเจ็บตัวมากๆ แต่ โซลซังไม่สนใจเรื่องที่จะได้รับบาดเจ็บเลย
ยกตัวอย่างนะครับ เมื่อเค้าค้นพบอะไรใหม่ เค้าจะทำงานในสิ่งนั้นเดือนแบ้วเดือนเล่า
สมาชิกคนอื่นจะให้ความสนใจในช่วงอาทิตย์แรกเท่านั้น
แต่โซลจะลงมือทำงานนั้นๆเป็นเดือนๆ ผมอยากจะบอกเค้าว่า
"พอแล้วไม๊?? ตอนนี้พอเถอะนะ "
ในกรณีของเค้านี้ เป็นเพราะเค้ามักจะทำอะไรบางอย่างอย่างต่อเนื่อง
ผมมักจะประหลาดใจและเห็นว่ามันน่าสนใจทีเดียว ผมมักคิดกับตัวเองว่า
"นี่เค้ายังคงทำเรื่องนี้อยู่อีกจนถึงตอนนี้เหรอเนี้ย??" และนี่เป็นเสน่ห์อย่างนึงของเค้าครับ
ผมมักจะพูดเรื่องดนตรีกับโซลซังเสมอๆ
ผมมักจะบอกเค้าและเอาเพลงที่ผมชอบให้เค้าฟัง และได้รับการสอนจากเค้า
ผมยังคงฟังเพลงของ Chris Brown ที่เค้าแนะนำให้ผมฟังในช่วงที่เป็นศิลปินฝึกหัดอยู่เลย
และในฐานะที่เรารับหน้าที่เป็นฝ่ายร้องนำในวง เรามักจะไตร่ถามและปรึกษากันเสมอ
"นายคิดยังไงกับดนตรีในท่อนนี้บ้างเหรอ?? " อะไรทำนองนี้
ผมคิดว่าเสน่ห์ของบิกแบงคือ สมาชิกในวงทั้ง 5 คนต่างก็มีเสียงร้องที่แตกต่างกันไป
และเพราะเราต่างก็มีบุคคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ เราก็ไม่ได้ใส่ใจถึงเสียงร้องของคนอื่น
ผมคิดว่าการที่เรามีบุคคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ปัจเจกแบบนี้
ทำให้เราพัฒนาพรสวรรค์ของเราไปได้ในหลายๆสายงานครับ
และโซลซังครับ ได้โปรดหยุดเลียนแบบเสียงที่มีแต่เราเท่านั้นที่รู้กันได้ไม๊??
เพราะเวลาคนอื่นที่เค้าไม่รู้เรื่องนี้มาได้ยินเข้า เค้าจะไม่เข้าใจหรอกนะ
Source:URTheSun
Picture scan by cheri
English translation by dana:bigbangisVIP
Thai translation by mew
================
สามารถอ่านตอนก่อนหน้านี้ได้ ตามนี้ค่ะ
พูดถึงทาบิ
http://mew-mini-museum.blogspot.com/2013/03/daesungs-discovery-josei-jishin.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น